มันก็เป็นเรื่องจริง
ที่คนเรานั้นเกิดมาแล้วสักวันก็ต้องตาย
เชี่ย พวกมึงเชื่อดิ
คนไหนเพื่อนกิน เพื่อนตาย
Damn นายมีตังค์เราคือเพื่อนนาย
จงเลือกเก็บคนที่เชื่อใจและถ้าเกิดมึงไม่เชื่อใคร
มึงทำได้แค่ต้องเชื่อในตัวเอง
เพราะในเส้นทางที่มึงเดินมึงก็เลือก Right
และมันไม่มีหรอก หมาที่ไหนมาเห่ามาบอก
เชี่ย มันไม่เหมือนทำข้อสอบ ไม่
เพราะว่าทางที่มึงเลือกมันช่างกว้างกว่ากระดาษ
มันคือผ้าที่สะอาด อยุ่ที่มึงจะเอาโคลนเข้ามาสาด
หรือดอกไม้เข้ามาปัก จงอย่าปล่อยตนให้แก่ค่อยตระหนัก
ว่า เหี้*กูเสียเวลาทำไร งั้นมึงเสียเวลาทำไม เนี่ย
ซื่อสัตย์กับใจ มึงตกหลุมรักใครมึงบอก
งานที่มึงทำถ้ามันเหี้ย มึงออก มึงไม่อยากเรียนมึง Drop
คนอาจจะมองว่ามึงเพี้ยนจัง อะแล้วใครเลี้ยงมึงล่ะ
ไม่ใช่พวกแม่งมีแค่แม่แล้วก็พ่อตายาย แม้ว่าพ่อของกูเพิ่งตายไป
แต่ใครล่ะยังมีแรงและยังหายใจคนๆ นั้นก็คือ กู
แม็กซ์แล้วไอ้เพลงที่มึงทำมึงจะขายใคร มึงไม่ฟังหรอไอ้ Sus งั้นมึงดู
แม้ว่าสักวันกูต้องหายไป แต่ว่าเพลงที่กูทำมันจะอยู่
แม้ไม่ได้อยู่ดู แต่ไม่หยุดสู้ ถ้าไม่ชอบมึงมาหยุดกูดิเชี่ย
อย่าสงสารคนตายเลยนะคนอยู่
เพียงต้องเกิด มาสู้ แล้วก็ไป
หากมีโอกาส ที่สอง ให้คุณเริ่มต้นใหม่
คุณจะรับมันไว้ หรือว่าคุณจะปล่อยมันไป อย่างที่เป็น
Hey ฉันรู้ว่านายไม่ใช่คนขี้ลืมนี่ แต่นายลืมอะไรไป
ลองไปคุยกับตัวเองดู หน้ากระจก Is the same you แบบว่า Face to face
ลืม ลืมให้คำตอบ ก่อนถามคนอื่น อย่าลืมถามตัวเองก่อน
แนะนำต่อว่าอย่าลืม ลืมที่จะกอดความรู้สึก ตัวเอง มัวแต่ไปให้คนอื่นก่อน
จนลืม ลืมนั่งนิ่งๆ แล้วหลับตา ลืมเอาชีวิตที่ไปแขวนไว้กลับมา
กลับลืม ลืมความรู้สึกที่ศรัทธา ลืมไปจนกู่ไม่กลับมา ทำเป็นอยู่ด้วยหลักการ
ทำเป็นเท่เป็นเก๊ก Huh แบบว่าเข้มๆ เลยเดะ
แต่มึงลืมไปหรือเปล่าชีวิตเรา แม่งเดินทางเป็นเส้นตรง
เหมือนกับเทปที่ถูกเล่นไปแล้ว มันถูกเล่นไปแล้วเว้ย เพื่อน
แม้ว่ามันช้าแบบค่อยๆ เคลื่อน พอแก่ตัวก็จะรู้อนิจจา
เห็นเข็มนาฬิกา เวลาแม่งจะเร่งเครื่อง
ช่วงชีวิตที่ผ่านมาจัดว่าเข้มข้น
หลายร้อยเหตุการณ์ผ่านในเส้นเรื่อง
มันจะมีจุดที่มองย้อนกลับไป
แล้วนึกคิดเสียดายว่าทำไมตอนนั้นแม่งโง่
ฉันจึงขอโอกาสสอง
ยังไม่พร้อมที่จะตาย ไม่อยากกลายเป็นกระดูก
สูดกลิ่นอากาศเข้าที่ปลายของจมูก
จากนี้ไป จะไม่สนเสียงของใครมันจะถูก
ลมหายใจที่ยังอยู่ ฉันขอโอกาสมีความสุข
ที่ได้สานความฝัน แม้คนจะหาว่าฉัน
เห็นแก่ตัว แต่ว่าคนที่ได้ตายโดยไม่ทิ้งข้อกังขาทั้งหลาย
แม่งน่าอิจฉาชิบหาย
อย่าสงสารคนตายเลยนะคนอยู่
เพียงต้องเกิด มาสู้ แล้วก็ไป
หากมีโอกาส ที่สอง ให้คุณเริ่มต้นใหม่
คุณจะรับมันไว้ หรือว่าคุณจะปล่อยมันไป อย่างที่เป็น